Εγγραφή: 03 Ιουν 2007 17:52
Δημοσιεύσεις: 590
Τοποθεσία: Κάπου... εκεί πέρα από τ' άστρα
|
Γεια σας αγαπητοί μου φίλοι
Θα ήθελα να συμπληρώσω το εξής σε σχέση με τον πόνο και την εξέλιξη που ανέφερε ο αγαπητός μας φίλος Star knight.
Χρειάζεται να διευκρινίσουμε κατ' αρχήν, το λόγο του πόνου σε σχέση με την εξέλιξη.
Ο πόνος πηγάζει και έχει να κάνει, βασικά, με τις προσκολλήσεις μας! Μόνο οι προσκολλήσεις σε πνευματικά ή υλικά αγαθά, σε ανθρώπους, καταστάσεις κ.λ.π. μπορούν να δημιουργήσουν τον πόνο!
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την προσκόλλησή μας σε έναν άνθρωπο. Έναν άνθρωπο που είμαστε εξαρτημένοι (από τη συμπεριφορά του, από το ενδιαφέρον του και εν γένει την παρουσία του στη ζωή μας). Κάθε κίνηση ή αντίδραση του ανθρώπου αυτού προς εμάς, μη αποδεκτή, αμέσως προκαλεί την αντίδραση και τον πόνο! Πως επέρχεται σε αυτή την περίπτωση η εξέλιξη;;; Επέρχεται με την αποκόλληση! Δηλαδή, να διατηρούμε τον άνθρωπο αυτό στη ζωή μας με Αγάπη, χωρίς να εξαρτόμαστε από την παρουσία του και χωρίς να επηρεαζόμαστε από τη συμπεριφορά του!
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τα υλικά αγαθά, π.χ. ότι έρχεται να είναι καλοδεχούμενο, χωρίς να επιθυμούμε κάτι παραπάνω, πράγμα που προκαλεί τον πόνο! Ακόμα και με τα πνευματικά αγαθά, χρειάζεται να αφήνουμε τα πράγματα ως έχει και να μην κυνηγούμε ιδανικά που είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν.
Σαν συμπέρασμα, καταλήγουμε ότι οι προσδοκίες = εξαρτήσεις προκαλούν τον πόνο και η αποκόλληση = απελευθέρωση την εξέλιξη!!!
_________________ Μάρω Ιωαννίδου
Αστρολόγος, καρμική ερευνήτρια  Ο πολεμιστής πρέπει να δέχεται τη μοίρα του με ταπεινότητα. Η πρόκληση για αυτόν είναι πόσο μακριά μπορεί να προχωρήσει και πόσο άψογος μπορεί να είναι. Αν συναντήσει αβάσταχτες ταλαιπωρίες και πόνο στο μονοπάτι του, κλαίει, αλλά όλα τα δάκρυά του μαζί δεν είναι σε θέση να μετακινήσουν τη γραμμή του πεπρωμένου του...
|
|
(Ιωάννα)
