Συμφωνώ με όλους για αυτά που γράφετε για τα βαμπίρ, περί των ορατών και αοράτων.
Το έχω παρατηρήσει και εγώ, ότι συμβαίνουν αυτά και στην καθημερινότητά μου.
Η βασική αρχή είναι... να μη στεναχωριέσαι για τίποτα! Να παρατηρείς τα γεγονότα και τους ανθρώπους αδιάφορα, χωρίς να σε αγγίζουν. Αυτό μεταδίδεται προς τα έξω και θωρακίζει.
Ένα παράδειγμα θα σας δώσω. Αν κάποιος θελήσει να σου αποσπάσει ενέργεια μέσα από μία π.χ. προσβολή, αν γνωρίζει ότι εσύ δεν προσβάλλεσαι, δεν θα το κάνει!
Αυτό είναι το πρώτο τείχος προστασίας.
Το δεύτερο τείχος επιτυγχάνεται δια μέσω διαλογισμού. Φτιάχνεις νοερά αυτό το τείχος γύρω σου και το κουβαλάς πάντα μαζί σου.
Και το τρίτο το πιο σημαντικό είναι να λες συνέχεια: "Είμαι απόλυτα ασφαλής και προστατευμένος από τα πάντα"! Δηλαδή, από αρνητική ενέργεια, επιθετικές συμπεριφορές, μάτι κ.λ.π.
Αν ξέρεις να χειρίζεσαι την ενέργειά σου, φτιάχνοντας ένα τείχος προστασίας, ώστε να μην είσαι ευάλωτος σε τυχόν επιθέσεις, παντός τύπου, τότε δεν έχεις κανένα πρόβλημα! Χρειάζεται, λίγη δουλίτσα, πάντως.
(Ιωάννα)
